Vestigingsklimaat 010, wel of niet goed?

11 October 2018, 14:52 uur
Ondernemen
mainImage
Digitaal Dagblad
Afbeelding is niet meer beschikbaar

Wethouder Kathmann heeft ingestemd met een aparte vergadering over de kwaliteit van het vestigingsklimaat in Rotterdam. Ze prees dat klimaat donderdagmorgen tijdens de beraadslaging over het wegblijven van Unilever wel zes keer, en bijna even zo vaak Rotterdam Partners die haar daarbij assisteert, maar is bereid dat ook voor de zevende keer te komen doen.

Het voorlopige maar vrijwel zekere nee van Unilever om Rotterdam als enige hoofdkantoor te kiezen heeft volgens haar helemaal niets te maken met dat klimaat. Ook niet met de stad. ‘’Het nee is een gevolg van een interne herstructurering bij Unilever en daar heb je als gemeente Rotterdam geen vat op’’, zei Kathmann.

Alle raadsvragen over het wegblijven, of het nu ging over het aantal banen dat dit kostte en wat precies de financiële gevolgen zijn voor de stad, of ze als wethouder nu eigenlijk wel voldoende gelobbyd had, bracht ze herhaaldelijk terug naar die ene zin waarop niemand haar kon aanvallen: het is een interne zaak. Met andere woorden: zij had daar geen grip op. Ook Rotterdam Partners als economisch aanjager van de stad had er geen grip op en dus de raadsleden van Rotterdam evenmin.

Wethouder Kathmann is van de Partij van de Arbeid en kreeg dus steun uit linkse hoek. De SP vond dat we als land moesten stoppen met dat pamperen van die multinationals. En toen dat woord de VVD niet beviel maakte hij er pleasen van. ‘’Hoe dan ook’’, zei Van Zevenbergen. ''We geven bedrijven als Unilever 1.4 miljard en u ziet: ze komen nog niet.’’

De discussie over het wegblijven van Unilever begon bij Denk. Maar raadslid Achbar had nog geen twee zinnen uitgesproken of hij werd al door D66 onderbroken met de vraag waarom hij het debat had aangevraagd. ‘’Moet de wethouder soms aan de Britse aandeelhouders gaan vragen om terug te komen op de besluit?’’, vroeg De Roon spottend. En alsof het afgesproken werk was liet ook de PvdA blijken niet gediend te zijn van het onderwerp. ‘’U kunt uw vragen beter opsturen naar het Binnenhof’’, zei raadslid Tak, die bij zichzelf dacht: mijn hemel, hoe gaat mijn wethouder, voor wie economie een volkomen nieuwe wereld in haar leven is. zich hier uit redden?

Heeft deze wethouder wel ambities als het gaat om een goed vestigingsklimaat? Dat was de vraag van de VVD. Raadslid Van Groningen vond dat het allemaal nog véél beter kon. Er moesten om te beginnen meer huizen worden gebouwd. En snel ook. Ze wilde dat Rotterdam zich meer moest gaan inzetten op het internationale onderwijs. Ze enthousiasmeerde de wethouder om te gaan lobbyen en dat alles in het kader van haar slotvraag: als Unilever niet komt, welke kansen gaan we dan wel verzilveren om banen te creëren en mondjes te voeden? ‘’Het gaat erom dat bedrijven zich haar graag willen vestigen, dus moeten we geen nuchter kijken hoe we ze kunnen halen’’, zei ze.

Maar dat vond GroenLinks allemaal niet nodig. Raadslid Leewis is al trots genoeg op de stad. Trots op de binnenstad, die hij de mooiste van Nederland noemde. Trots op Erasmus. Trots op de Hogeschool en de America School. Wie Leewis aanhoorde, hoorde een tevreden man die achterover wilde leunen. ‘’Het ging bij Unilever over slechts 40 banen en daar had de regering 2 miljard voor over’’, schamperde hij.


Wethouder Kathmann