Landelijk nieuws is het niet dat de vier grote woningcorporaties in Rotterdam naar de rechter stappen om te voorkomen dat minister Wiebes de door hen aangevraagde ‘sloopsubsidies’ openbaar wil maken. Gaat om aanvragen voor vermindering van de verhuurderheffing. Is in feite subsidie voor sloop of renovatie/samenvoeging van woningen. Geldt voor de slechtste delen van Rotterdam Zuid. 

Voor het mogen slopen van een woning is bijvoorbeeld 25.000 euro per huisnummer binnen te halen. Financieel uiterst interessant voor Woonstad Rotterdam, Havensteder, Vestia en Woonbron. 

Het is eigenlijk maar goed ook, dat er - althans voorlopig nog - zo weinig media-aandacht is voor het protest van de vier corporaties. Want het is een nogal trieste affaire. 

Terwijl de minister huurders tijdig wil informeren over sloop- en renovatieplannen betreffende hun woning, verzetten de verhuurders zich met hand en tand. De corporaties hebben een even dure als getalenteerde advocaat ingeschakeld om de door Wiebes aangekondigde openbaarmaking te voorkomen. Een reeks van argumenten heeft die advocaat bedacht. En ja hoor. Zijn conclusie luidt dat zijn vier cliënten een soort van financiële en organisatorische ramp zal treffen, als Wiebes de door de hem gewenste openbaarmaking zou mogen gaan uitvoeren. 

De corporaties vinden het van ondergeschikt belang dat een huurder niet tijdig te horen krijgt dat zijn woning gaat worden gesloopt. Zodat niemand meer nieuwe gordijnen koopt. Of nieuw laminaat legt. Of een keukenblok installeert. Dat alles in een woning, waarvoor een sloopsubsidie is aangevraagd. 

De weinig transparante opstelling van de corporaties is bedenkelijk. Want zij misgunnen hiermee hun huurders de kans om te voorkomen dat zij geld verspelen met het verbeteren van een woning, die op de nominatie staat voor sloop. 

Overigens hebben Woonstad Rotterdam, Havensteder, Vestia en Woonbron wel helemaal gelijk dat hun financiële belang wordt geschaad door al dat gedoe over die dreigende onthulling van de sloopsubsidies. De stapel facturen van hun advocaat wordt namelijk steeds dikker. Met een uurtarief, waar corporatiedirecteuren jaloers op kunnen zijn, betekent dat een flinke aderlating voor de vier Rotterdamse ‘sociale huisbazen’.