Ben bijna opgegroeid in Museum Boijmans. Naast dan de kroeg Van Reijn in Crooswijk waar ik als kleine jongen een imitatie en een kwattareep kreeg van m’n opa die er zat te kaarten.

M’n vader nam me altijd mee naar Boijmans. Een tempel. Gewoon nog met de oude ingang onder de toren. Hollandse en Vlaamse meesters. Dali, de hyperrealisten, de surrealisten, Rothko, Serra, Matthew Barney en nog wat. Heel veel. Eyecandy tot de max.

Maar waar weet ik nou van? Zie alleen maar het zoveelste wensdenken in Rotterdam sneuvelen. Nu weer Boijmans.

Zat in de commissie Majeure Projecten waar ik het debacle al zag aan komen. Eerlijk gezegd vond ik altijd de ambitievariant, de duurste, het meest interessant. Dat zou het museum klaar maken voor de toekomst. Maar toen kwamen de plannen van Francine Houben. Buiten volledig wensdenken begon de architect ook maar gelijk met slopen. En een verkeerde aanname van hoe je grond aankoopt.

Ik heb het ooit een blamage genoemd. Er zijn getuigen.

En nu zitten we met de peren. Niet eens gebakken. Weer wensdenken. Kijk, nogmaals het zit niet in de stenen maar in het elftal op het veld. O, sorry, ik haal iets door elkaar.

Je zag het mijlenver aankomen. Niemand houdt het tegen. Laten we beginnen met slopen. Altijd goed. Toch? Nope. In dit geval niet echt.

Er is namelijk iets fundamenteels veranderd. En dat heet Het Depot. Het ambitiescenario ging er van uit dat door een architectonische toevoeging er meer publiek zou komen. Nou, weet niet of iemand wel eens langs Het Depot is gelopen maar daar is het aardig druk. En het is zeker een architectonische toevoeging waar de mensen op af komen. Dus bijbouwen is overbodig. Slopen ook inmiddels.

Doe zoals Willem Sandberg. Wie? Legendarische directeur van het Stedelijk in Amsterdam. Liet gewoon alles wit schilderen. Zette een schoolgebouwtje ernaast. En vulde het met kunst van grote klasse. Het Stedelijk werd een wereldberoemd museum. Er zijn getuigen.

Mijn advies aan Maarten Struijvenberg zou zijn: stop. Laat het zoals het nu is. Knap het op. En huur een waanzinnige creatieve directeur in. En laat Mecanoo, het buro van Francine Houben, een paar potten witte latex kopen voor het gebouw van Robbrecht & Daem. Laat het paviljoen van Henket ook maar staan. Laat de invulling over aan een nieuwe creatieve directeur die kunst boven stenen verheft.

Zou Arne Slot vragen.