Ik heb opzettelijk vijftien dagen gewacht of er na de verkiezingen nieuws zou komen over de slaapbankjes voor de daklozen op het Centraal Station. Nul. Niet één fotootje meer gezien van zo’n stakker op de kouwe vloer. Ook Tjalling Vonk schijnt er na 15 maart niet meer te zijn waargenomen. Geweldig toch hoe we ons tijdens zo’n verkiezingscampagne elke keer weer in de zeik laten nemen. Ze flikken het allemaal.  

Vonk is een schat van een man. Een Fries. Lid van de ChristenUnie. Dat is die politieke partij die ervan gaat dat ieder mens door God is geschapen. De rakker!

Daklozen dus ook. Daarom ging Vonk in campagnetijd op het Rotterdamse CS in een kampeerstoeltje zitten toen Aboutaleb uit eigen beweging hun slaapbankjes had verwijderd. PvdA-burgemeesters hebben wel vaker de overheersing na jaren helemaal in de klauwen en daarna de neiging om eigen rechter te spelen. Toen de daklozen nog junks waren en in het CS-tunneltje naast hun naaldjes hun roes uitsliepen stuurde Bram Peper er op een dag onaangekondigd een colonne mariniers op af. Er is nóóit meer gelazer geweest.  

Dat was 1992. Daarna werden daklozen liefdevol opgevangen in de Pauluskerk. Sommigen bleven er jaren, want je had er verwende krengen bij. Daarom zat Vonk in de hal van het CS ook tot en met 15 maart met Beter-Bed te bellen, want hij wilde z’n stakkers ’s nachts ook nog lepeltje-lepeltje laten liggen.

Ik herinner me in die dagen ook dat socialfilmpje waarin een medewerkster van de Pauluskerk bij Khalid (BNN-VARA) vertelde dat ze elke dag voor mensonterende keuzes stond als haar kerkslaapkamers vol waren. Aan wie gaf ze haar laatste bed? Toen ze het zei verwachtte ik achter in beeld een zwerver die in de slaapzaal vanuit z’n rugzak z’n mobieltje te voorschijn toverde om de jongens in de kroeg te overtuigen dat ie het geflikt had. Weddenschapje cashen. Maar die humor hebben ze bij de VARA niet meer. 

Voor daklozen is er maatschappelijke opvang. Dat is in Nederland zo geregeld. Erg genoeg dat we het zo moeten regelen, maar regel het dan.

Regel het desnoods in de tuin van het stadhuis. Zet tentjes op. Geef ze Solamagic terrasverwarmers. Regel avond-BBQ’s. En tegen de tijd dat iedereen moet slapen, komt Vonk de boys namens God toedekken. Gebedje erbij. Geen betere plek om wereldwijd te showen hoe goed Rotterdam voor z’n zwervers is.

Als het even stil is rond de internationale publiciteit van Aboutaleb, ben ik de beroerdste niet om hem een handje te helpen.

Las ik nou laatst dat de VVD vergaderingen in godshuizen wil verbieden? Vonk wéér boos. Overal wil die man de religie bij betrekken, terwijl de wereldgeschiedenis heeft geleerd wat een puinhoop het dan juist wordt.

Niettemin: lieve man. Ik blijf me haasten om het te zeggen, maar elke keer als er in de gemeenteraad een motie wordt ingediend, gaat er velletje papier op een zilveren schaaltje naar de voorzitter. Dan moet ik heel erg aan deze meneer Vonk denken. Want 45 raadsleden krijgen dat A-viertje ook. De pers – 4 man - niet. Wij moeten ’s nachts digitaal gaan zitten etteren om die moties terug te vinden. Ooit een idee van de ChristenUnie om papier uit te sparen. Vier op de vijfenveertig velletjes.

Waarschijnlijk bij een vergadering in de kerk besloten.