Mijn oom heeft in de oorlogsjaren geïnterneerd gezeten in Suriname. Eerder, tijdens de crisisjaren (1938), was hij naar Zuid Afrika geëmigreerd. Hij had de Nederlandse nationaliteit nog toen de oorlog uitbrak. Via de ambassade in Johannesburg kreeg hij te horen, dat hij onder de wapenen moest. Hij weigerde en werd gevangen gezet. ”Ik ga niet sneuvelen voor een land waar ik uitgebuit werd”, was zijn redenatie.

Twee paspoorten

Bij de komst van Aboutaleb als burgemeester bood Leefbaar Rotterdam hem een enveloppe aan om zijn Marokkaanse paspoort op te sturen naar zijn geboorteland. Uiteraard reageerde de linkse oppositie met haar geconditioneerde reflexen en noemde het vreemdelingenhaat en twijfelen aan zijn loyaliteit. De kern van de zaak was – en dat werd er ook duidelijk bij gezegd – dat wij hoopten, dat de nieuwe burgemeester een gebaar zou maken waar veel Marokkanen en Turken op zitten te wachten; zij willen alleen de Nederlandse nationaliteit. Onze actie vestigde er de aandacht weer op.

Juridisch bezwaar

In ons land is iedereen voor de wet gelijk, maar dat geldt niet voor mensen met twee paspoorten. Die kunnen naar believen vallen onder de jurisdictie van een land naar keuze. Toen ik als coördinator van de derde klassen een Marokkaans meisje (15) liet weten naar school te moeten komen, vertelde ze niet te mogen van haar man; ze was getrouwd op de Marokkaanse ambassade.* Criminelen kunnen hun straf ontlopen door te verdwijnen naar het land van hun andere nationaliteit. Verder is het een voordeel bij reizen naar het buitenland even te kijken welke nationaliteit (paspoort) het beste uitkomt. Niet iedereen is dus voor de wet gelijk.

Weg ermee

Ik ken een politica, die haar uiterste best heeft gedaan om van haar paspoort af te komen. Ze wilde niet horen bij een gemeenschap waarbinnen ze bespuwd en veracht werd, omdat ze verkering had met een Nederlandse jongen; zo ken ik er velen. Waarom zou je het paspoort willen hebben van een land, dat je dwingt je nationaliteit te behouden, omdat ze de deviezenstroom nodig hebben om overeind te blijven?

Turkse mannen

Voor Turkse Nederlanders is het ook onmogelijk om van het paspoort af te komen. Voor de mannen heeft dat een heel vervelend bijeffect: ze moeten in Turkse militaire dienst. Over het algemeen kopen ze het af, maar er zijn er ook, die hun dienstplicht gaan vervullen. Dat geeft eigenlijk ook een juridische ongelijkheid. Nederlandse mannen die in vreemde krijgsdienst gaan verliezen hun nationaliteit. Dus Turkse mannen houden hun twee paspoorten, terwijl Nederlandse mannen, die naar het Franse vreemdelingenlegioen gaan hun nationaliteit verliezen en stateloos worden (hoezo twee maten?)

Taboesfeer

De landen die hun nationaliteit zo rigide beschermen hebben daar natuurlijk alle redenen voor. Vaak geldt de religie als extra argument om de nationaliteit van de landen van oorsprong te behouden. Niet voor niets zijn uit die landen conservatieve imams gestuurd om onderricht te geven en hun landgenoten in de gaten te houden. Ook de kostscholen en culturele centra (vaak door Nederland gesubsidieerd!) zijn voor dat doel opgericht.

Het geven van die enveloppe namens Leefbaar Rotterdam werd dus ook gedaan voor de tallozen die van hun tweede paspoort af willen, maar dat door de sociale controle en achterhaalde (in mijn ogen) wetgeving niet kunnen doen.  

Maar ja, maak dat de multicultidrammers maar eens duidelijk?

*De inspectie deed - zoals te verwachten was - helemaal niets.