Het aantal goedkope woningen in Rotterdam blijft de komende jaren afnemen. Starters op de woningmarkt en alle overige woningzoekenden met een smalle beurs die hoopten dat de nieuwe coalitie met daarin de zichzelf ‘links’ noemende partijen GroenLinks en PvdA ervoor zou zorgen, dat een socialer huisvestingsbeleid zou worden gevoerd, komen bedrogen uit.

De komende vier jaar zet het gemeentebestuur in op ‘de bouw van 18.000 woningen, evenwichtig verspreid over de stad en voor alle Rotterdammers’, hebben de twee partijen samen met VVD, D66, CDA en CU-SGP afgesproken.

Een respectabel aantal. Maar slechts twintig procent daarvan zijn ‘sociale basiswoningen’ in zowel koop- als huursector. Hoeveel koop en hoeveel huur? Dat staat niet in het op 26 juni gepubliceerde coalitieakkoord.

Er is nog meer onduidelijk. Want er zijn twee categorieën ‘sociaal’.

De goedkoopste is sociaal basis: huur tot € 640 en koop tot € 180.000.

En een iets duurdere, sociaal (dus zonder basis): huur tussen € 640 en € 711, koop € 180.000 en € 220.000.

Neme men de tekst uit het coalitieakkoord letterlijk, dan komen er de komende vier jaar 4500 woningen in de categorie ‘sociaal basis’ bij. Over het bouwen van woningen in de categorie ‘sociaal’ rept men niet.

De bijna nieuwe wethouder voor bouwen, VVD’er Bas Kurvers, heeft dus wat uit te leggen. Want sommige partijen in de gemeenteraad willen wellicht weten hoe de vork in de steel zit.

Het is natuurlijk ‘om trots op te zijn’ (citaat PvdA-prominent Barbara Kathmann) dat er 4500 woningen in de sociale-basissector bijkomen in de vier voor ons liggende jaren. Maar wat stelt die trots nog voor als in diezelfde periode 3000 goedkope woningen gesloopt gaan worden? En woningcorporaties ook nog eens doorgaan met het verkopen en liberaliseren (= huur verhogen van leegkomende woningen tot boven de 711 euro) van duizenden sociale huurwoningen?

Om de opsomming compleet te maken: tot 2022 moeten 1250 goedkope woningen met een grondige opknapbeurt worden verbeterd en toegevoegd aan het € 640 – € 711 segment. Dat houdt ontegenzeggelijk in dat de bovengenoemde categorie ‘sociaal basis’ flink in aantal achteruitgaat.

Misschien zou het allemaal nog erger zijn geweest als Leefbaar Rotterdam aan de macht was gebleven. Maar dat is een dooddoener.

Het aantal goedkope woningen in Rotterdam blijft de komende jaren afnemen. Al die minder gefortuneerde woningzoekenden, die bij de gemeenteraadsverkiezing van 21 maart thuisbleven, krijgen de rekening gepresenteerd voor hun afzijdigheid.