Ik hoorde burgemeester Aboutaleb laatst iets zeggen over gokken en toen wist ik meteen: daar heeft ie een hekel aan. Dat heeft raadslid Bokhove aan auto’s, wethouder Yigit aan Israël en raadslid Vonk aan winkelen op zondag.

Het is een tamelijk onhebbelijke gewoonte van gezaghebbende politici om persoonlijke ergernissen te transformeren naar maatschappelijke standpunten, en van lieverlee, want daar kan je op wachten, bij voldoende macht die standpunten te verzilveren. Dat is nu gaande.

Steeds meer worden we in Nederland bevoogd. Het is geraffineerd tornen aan de democratie. Jongeren hebben dat niet in de gaten, ouderen des te meer. Bovendien voelt het als heropvoeden. Ook als het geen ergernissen zijn, maar politieke hobby’s. Dat zie je aan die simpele fietsclubjes. Of allemaal vanuit de stadhuistuin gezellig trainen voor de marathon en daarna miljoenen uittrekken voor de start van de Tour de France. Eén dag als burgemeester en sportwethouder de blits maken.

Ik ben al fan van de wielersport vanaf de dag dat Woutje Wagtmans de eerste ritzege won, en ik was op zijn crematie, maar ik zeg je: rot op met die start in Rotterdam zo lang er geen geld is voor zorgrestaurants voor ouderen.

In de tijd van ex-gezondheidswethouder De Langen liet ik in de kantine van het stadhuis een keer mijn eitje op een lepeltje balanceren. Prompt wilde hij m’n bloedsuikerspiegel testen. Gezond blijven vond hij een verplichting. Lief bedoeld, maar juist hij wilde die Tourstartdag. Ondertussen had hij vier jaar lang geen geld om die oudjes via gezamenlijke maaltijden in de watten te leggen. Ik bedoel maar. Je kan hobby's ook overdrijven. 

Ongemerkt gaat dat soms van kwaad naar erger. Als raadslid Vonk van de ChristenUnie het in Rotterdam voor het zeggen zou hebben, werd het Centraal Station één groot dependance van Beter Bed en als Kuzu van Denk ooit in deze stad de macht grijpt, hoop ik godzijdank allang dood te zijn en zo niet, ga ik in een rolstoel alsnog onmiddellijk emigreren. Dat had ik trouwens allang moeten doen. 

De tijd van vrijdenkers is voorbij. Met de burgemeesters Van der Louw en Peper ging ik, op het laatst separaat, soms enthousiast aan de whisky. Nou, u weet, daar hoef ik bij Aboutaleb niet mee aan te komen. Als de horeca zou sluiten zodra de straatlantaarns aanflikkeren zou hij daar geen traan om laten.  

Het politiek doordrukken van eigen opvattingen is een even sluipend als anoniem en staatsgevaarlijk proces, niet zelden veroorzaakt door religieuze repressie. Ook vergelding speelt een rol. Bij Kaag en dat nare mens van Jorritsma overschatting. En soms collectieve wanhoop. Bij Volt denken ze dat binnenkort de wereld vergaat en dat proberen ze dan tegen te gaan door met z’n allen op de Wilhelminapier een cruiseschip van de kant te duwen. 

En wij? Wij die nog weten dat De Ballentent een oud douanekantoor was, wij pikken werkelijk alles.

Zelfs wie af en toe een gokje waagt wordt in Rotterdam nu vervroegd de casino’s uit geflikkerd. Ik hoorde het debat aan. Raadslid Moti van de PvdA was ergens op inspectie geweest en zei dat er in de speelzalen een klok ontbrak. Hij dacht dat iedere gokker bij entree z’n mobiel en horloge moest inleveren. 

De Partij voor de Dieren had gezien dat de plantjes geen water hadden gekregen en burgemeester Aboutaleb huilde tranen met tuiten bij de herinnering aan zijn periode als wethouder van Amsterdam toen de vrouwen van gedesillusioneerde gokkers in rijen van tien aan z’n bureau stonden voor een aalmoes.

Alle beslissers in Rotterdam van rode afkomst spoelden deze week in tien minuten tijd gewetenloos honderden banen met het waswater weg. Net zo makkelijk. Aboutaleb voorop.

Vraagje. Waar blijven na sluitingstijd die verslaafde gokkers van die vrouwen waar de burgemeester zo’n mededogen mee heeft? Ik ken de branche, dus ik weet het antwoord. Die gaan naar het staatsbedrijf Holland Casino, dat van Rutte wel vierentwintig uur open mag zijn en waartegen Aboutaleb zich niet durft te verzetten, of ze gooien hun houdies over hun kop en verplaatsen zich anoniem naar de honderden illegale casino’s die de stad rijk is en waar onze burgemeester en lokale politici nog nooit van hebben gehoord. Laat staan dat ze weten waar ze ze moeten zoeken. 

Als de onzin die ik van de week allemaal heb gehoord uit monden van mannen die de stad niet kennen symptomatisch is voor hun andere ergernissen en hobby’s staan we er in de stad slecht voor.