Een veelzeggende kop, maar ook heel serieus.
Het onderzoek naar mijn lekkage van vertrouwelijke informatie over het tennispark Overschie krijgt een stevig staartje. Er is voor héél veel geld een advocatenbureau ingezet om een betrekkelijk eenvoudige zaak te gaan oplossen.
Dat is heel vreemd, daar lekkende wethouders daar minder last van hebben. Ik kan vele voorbeelden noemen.
Waarom voor vele duizenden euro’s (we kunnen later via een WOB-verzoek de kosten opvragen) zo’n bureau inschakelen, terwijl de gemeente zelf over een stevig bezette – juist in deze affaires gespecialiseerde - juridische afdeling beschikt?
Daar zit naar mijn overtuiging dus meer achter. Zou het kunnen zijn dat ik op wat kwetsbare teentjes heb gestaan? Ik denk het wel! Zie mijn eerste column omtrent deze affaire:
En dan deze alinea in de column: 18 november 2020:
Dus ging ik eens kijken welke huizen er in die Torenlaan te koop staan, maar óók welke er de laatste maanden verkocht zijn?
En ja hoor: ik zag er drie. Eén was er van een topambtenaar en één van een bestuurder van een vastgoedclub! Nou beweer ik niet dat dit met voorkennis is gebeurd, maar ik kreeg wel jeuk!
Hier raakte ik kwetsbare teentjes en daar zijn mensen in een ivoren toren niet van gediend. En dan wordt de circustent opgetuigd en gaan de terrorClowns aan het werk, terwijl het niets meer of minder is dan op z’n ergst een vertrouwensbreuk.
De wet of de regels zijn hier duidelijk over: op het lekken van vertrouwelijke informatie kan maximaal een politieke sanctie komen te staan. En wat houdt die in? Dat ik niet meer word voorzien van vertrouwelijke informatie.
Zie: de regels
College of raadsleden kunnen bij vertrouwelijkheid zelf een afweging maken of de informatie vertrouwelijk moet worden behandeld!
Dus de gebiedscommissie heeft er voor gekozen om het vertrouwelijk te behandelen?
Daar zit ook het verschil tussen vertrouwelijkheid en geheimhouding. Bij het lekken van vertrouwelijke informatie wordt de onderlinge afspraak geschonden en is er geen sprake van een vergrijp waarop een sanctie staat. Hooguit is er sprake van een vertrouwensbreuk, waarop een politieke sanctie kan staan.
Het begrip vertrouwelijke informatie heeft dus geen enkele juridische betekenis en kan niet worden afgedwongen om deze aan het openbare democratisch proces te onttrekken.
Wordt door derden deze stukken op grond van de Wet openbaarheid van bestuur (Wob) opgevraagd, dan moeten deze worden verstrekt, tenzij er sprake is van een situatie op grond van artikel 10, lid 1 van de Wob (zie verder). Dit is natuurlijk geen vrijbrief de informatie zo maar openbaar te maken. Het is daarom wenselijk afspraken te maken hoe om te gaan met vertrouwelijkheid.
De wet is er dus duidelijk over!
Waarom dan een heel duur onderzoek?
Er is maar 1 vraag die gesteld kan worden: waarom steek ik mijn nek uit en neem ik dit risico om mijn reputatie te schaden?
Nu, ik kwam er achter dat hier wordt gelogen en bedrogen en ik heb mijn twijfels betreffende het functioneren van MO (Maatschappelijke Ontwikkeling). Hoe is het mogelijk dat er zonder enig kenbaar onderzoek zomaar het advies ‘Conclusie Sportfunctie mag vervallen’ wordt gegeven?
Daar zou je nu wel een onderzoek naar kunnen doen?
Er zitten veel open eindjes aan dit verhaal. Er waren andere ontwikkelaars geïnteresseerd die deze sportfunctie wel wilden behouden!
Ik heb ondertussen die optie met onderbouwing en plan en tekeningen doorgestuurd naar de gebiedscommissie zodat die ook meegenomen kunnen worden in het nu pas georganiseerde bewonersoverleg.
Er wordt binnen de gemeente gevraagd of ik enige belangen heb binnen deze ontwikkeling?
Ja, ik ga voor het belang van de bewoners (kiezers) van Overschie. Dat is mijn belang en dat is in de politiek alleen maar een issue tijdens verkiezingen.
Als de bewoners daar morgen een flatgebouw willen neerzetten (zou niet mijn voorkeur hebben) ga ik daar voor!
Ik weet dat ik storend ben in het naaikransje wat we gebiedscommissie noemen. Maar we worden betaald om voor de belangen van de bewoners van Overschie op te komen. En dan kunnen meningen en opvattingen schuren. Het doodzwijgen van een andersdenkende is hier naar mijn overtuiging niet de oplossing.
Ik heb mijn eigen afwegingen betreffende mijn handelen. Daar hoeven de anderen het niet mee eens te zijn. Dus, spreek u uit.
Ik ben in ieder geval niet van suiker!