Ambtenaren zijn net boeken in de boekenkast van de bibliotheek: “Hoe hoger ze staan hoe minder ze te betekenen hebben”. Dat was een grapje van een collega op de markt.

Ik kom erop, omdat enkele hoge ambtenaren in Den Haag hebben verklaard moeite te hebben met ministers, die van de PVV komen. Kunnen zij die wel als chef accepteren, vragen ze zich af? Het antwoord is gegeven door onze koning:” Als je dat niet wilt doen, dan moet je ontslag nemen.”  

Ambtenaren zijn uitvoerders van besluiten genomen door een democratisch gekozen bestuur en dat geldt natuurlijk ook voor hoge ambtenaren in onze stad.

In theorie is het heel duidelijk. De Rotterdammer betaalt belastinggeld, waarvan in onze stad allerlei zaken gedaan worden. Politieagenten letten op de veiligheid, de plantsoenendienst (buitenruimte) houdt het groen bij. De Roteb haalt het vuil op, De RET vervoert mensen naar A naar B.

Dat alles wordt gedaan door ambtenaren, die soms voor dag en dauw al op zijn en zich een slag in de rondte werken. Die ambtenaren worden op hun beurt aangestuurd door chefs (geen managers aub.) die op hun beurt ook weer aangestuurd worden door hoger staande collega’s.  

Wij van Leefbaar Rotterdam zijn voor de politiek van de menselijke maat. Pim Fortuyn zei al dat je vooral je oor te luister moest leggen bij de mensen op de werkvloer. Dat is de taak van de gemeenteraadsleden, maar ook van “hogere ambtenaren”. Zo komen zij en wij er achter waar de schoen wringt en hoe het beter kan.

Die hogere ambtenaren worden aangestuurd door de gemeenteraad, die daarvoor wethouders heeft benoemd. Een democratisch proces, want de gemeenteraad is via verkiezingen samengesteld.

In onze stad gaan we sedert 2 jaar nog verder, omdat in iedere wijk ook een democratisch gekozen wijkraad zit. De wijkraden hebben een wijkvisie geschreven, die door de gemeentelijke diensten worden onderschreven. In die visie staat precies, wat de wijkraden verwachten van de ambtenarij en wat de ambtenarij kan betekenen voor de wijk.

Steeds meer bereiken ons klachten van wijkraadsleden, die zeggen : “Op papier gaat het goed, maar in de praktijk mankeert er het één en ander.” Soms zelfs vermoeden ze onwil, om welke reden dat ook.

Toen ik in de raad zat voor er wijkraden waren, moesten wij van Leefbaar Rotterdam soms toezien dat wethouders hun taak verwaarloosden, omdat ze een ambtenaar, die ook partijgenoot was, niet op zijn vingers wilden tikken.

Ik moest denken aan de eerste speech van Pim Fortuyn in café-restaurant Engels toen hij aankondigde lijsttrekker van Leefbaar Rotterdam te worden. Hij vertelde dat je zonder de PvdA in onze stad helemaal niets voor elkaar kreeg. Ze zitten tot in de haarvaten van de Rotterdamse samenleving, vertelde hij.

22 jaar later is veel veranderd en de PvdA is haar dominante positie kwijt, maar af en toe heb ik toch mijn twijfels. Goede suggesties van wijkraadsleden en gemeenteraadsleden worden gewoon niet uitgevoerd. De kloof tussen gekozen gemeente- en wijkraadsleden en benoemde ambtenaren blijft een probleem. Wij vertegenwoordigen de Rotterdammers, daar zijn we voor gekozen en uiteindelijk staat de Rotterdamse bevolking centraal! Niet ongekozen ambtenaren.

En laat ik voorop stellen: aan de harde werkers op de werkvloer zal het zeker niet liggen.