Het gaat niet goed met de instandhouding van sommige diersoorten in Rotterdam. Slachtoffervoorbeeld is de wilde eend, waarvan de landelijke populatie de afgelopen dertig jaar al voor tenminste drie tiende is afgenomen. De Partij voor de Dieren in Rotterdam maakt zich zorgen omdat het stadsbestuur weinig blijkt geeft van interesse over deze watervogel en de teruggang wijt aan een natuurlijke selectie.

Onzin, zegt raadslid Ruud van der Velden. Erkende stadsecologen hebben de fractie van de Partij voor de Dieren juist gewezen op ‘onnatuurlijke’ redenen. Zoals:

· Verstoring. Er is amper een oever te vinden in Rotterdam waar niét binnen een uur een of meerdere personen de eenden hebben verstoord. Het ontoegankelijk maken van een oever door paaltjes met draad of een natuurlijke barrière van beplanting, helpt;

· Gebrek aan dekking om een nest te maken. De meeste Rotterdamse singels hebben gazonbeheer tot aan de waterrand. Maar in de spaarzame plukken riet die in het water staan, zijn meerkoeten de baas. Heel veeleisend zijn de wilde eenden niet, zo lang een vrouwtje het nest maar goed kan verstoppen. Doordat vrouwtjes wilde eend nu open en bloot hun jongen moeten groot brengen, zijn die zeer kwetsbaar voor predatie.

· Voedselgebrek. Veel Rotterdamse singels zijn (te) diep en hebben een sterke doorstroming en geen gevarieerde oever (meer) met inhammen en luwtes, waar wilde eenden graag foerageren. Door het regelmatig maaien van waterplanten is er bovendien weinig plantaardig materiaal in aanwezig. Het aanleggen van een ondiepe vooroever vóór de beschoeiing (een kunstmatig aangelegdeoeverwand), of het verwijderen van beschoeiingen en aanleg van inhammen, kan een wezenlijke kwaliteitsverbetering voor de habitat van de wilde eend betekenen.

In een lang pleidooi heeft Ruud van der Velden wethouder Wijbenga gevraagd om zich in te zetten om de wilde eend voor de stadsnatuur te behouden. Te meer omdat die juist in steden het meeste voorkomt.