Het door blessures en late studentikoze vakanties gehandicapte naar de hoofdklasse gepromoveerde VOC heeft zondag in de thuiswedstrijd tegen Emmen – de amateurtak van de gelijknamige BVO en mede-promovendus – een lesje effectiviteit gekregen en bleef met lege handen achter. Aan doelpunten geen gebrek – zeven – maar de balans bleef na een arbitraal missertje in het voordeel van de mannen uit Drenthe (3-4), op wiens spelersbus een enorme L geplakt was. De L van Les nam men aan in VOC-kringen.

In feite had Emmen voor rust al afstand genomen van VOC, dat alleen in de openingsfase van zich deed spreken. Het tempo bij de Rotterdammers was te laag en Emmen te dynamisch om na vijfenveertig minuten de juistheid van de 0-2 achterstand aan te vechten.

Toch kwam de kanteling. Eerst dankzij Sebastiaan Quispel, die bij een voorzet van Tom Wigmans hoog boven zijn tegenstander uittornde en in de stijl van vroeger zijn vader meedogenloos raak kopte. Het was de opzweper die VOC nodig had en die Robbert Stout enthousiasmeerde tot kort daarop de gelijkmaker.

Maar daarna stapelden de fouten zich in de verdediging van VOC in hoog tempo op. Doelman Sven van Hees wisselde eerst nog een zeperdje met een kolossale redding af, maar kon uiteindelijk de 2-3 niet voorkomen. Toch was het wéér Quispel die de moed erin hield (3-3) en eigenlijk verdienden zijn beide doelpunten ook de glorie van een gelijkspel, maar dacht de scheidsrechter anders over. Vijf minuten voor tijd gaf hij een vrije trap aan Emmen wegens vermeend hinderen van hun keeper bij het uitschieten, met een voor VOC zure en betwiste 3-4 tot gevolg.

Opstelling VOC: Sven van Hees, Tom Wigmans (79. Max Driessen), Kas Dullemans, Guust Malcorps, Nico van Mechelen, Nito Sequera, Yannick Koevermans, Robbert Stout, Sebastiaan Quispel (79. Luke Eversdijk), Roy Blinker (57. Pieter Beerenboom).