Bestaat er een speciale aanpak bij hulpinstanties, jeugdzorg en politie voor jonge ‘High Potentials’? En als dat het geval is, hoe worden zij geselecteerd? Indien dat gebeurt met data afkomstig van de politie, hoe zwaar weegt die data dan in de categorisering en selectie van deze jongeren?

Raadslid Judith Bokhove van GroenLinks vraagt dit aan burgemeester Aboutaleb naar aanleiding van de documentaire ‘Moeders’, een film over vier moeders met een zoon op de Top400 lijst in Amsterdam om jeugdcriminaliteit te voorkomen.

‘’De moeders’’, aldus Bokhove, ‘’vertellen hoe hun leven is beïnvloed door deze lijst, hoe ze zich gevangen voelen in een web van hulpinstanties, jeugdzorg, politie en een ambitieuze burgemeester en hoe hun kinderen dreigen af te glijden richting de criminaliteit.''

''In de documentaire komt naar voren hoe arbitrair de oorzaken kunnen zijn om op de lijst te komen, zoals een broer of zus die al op de lijst staat. Deze aanpak'', zegt Bokhove, ''zorgt ervoor dat er anders met je omgegaan wordt, wat het contact met politie en justitie alleen maar intensiveert.’’

Het gaat volgens haar dus niet meer om rechtvaardige preventie, nee, ‘’deze jongens worden door het plaatsen op de lijst al afgeschreven voordat ze een fout hebben gemaakt.’’

De fractievoorzitter van GroenLinks vraagt Aboutaleb dus hoe het precies in Rotterdam zit met het algoritme ProKid+?