door Jim Friederich
De 63-jarige Ellen Verkoelen is raadslid en fractievoorzitter van 50PLUS in Rotterdam. Scherp, kritisch en voor coalitiepartijen erg lastig. Het is haar eerste termijn in de Rotterdamse raad. Geen probleem in de stad ontglipt aan haar aandacht. Economisch rechts, sociaal uiterst links. Verkoelen zal je dan ook niet snel van standpunten zien switchen voor electorale potentie.
Moeder van twee kinderen (28 en 29 jaar), nu sinds elf weken oma en geliefde van haar vrouw Jet. Verkoelen, ook en vóóral een dame met ambitie. Met een politieke rugzak van 10 jaar (ooit CDA) heeft ze zich kandidaat gesteld als lijsttrekker voor 50PLUS in de Tweede Kamer.
Ze laveerde ruim twee jaar geleden vanuit het niets de raadzaal in. Eén zetel. Maar ze bouwde met een ongenadige ijver aan een partij waarmee in Rotterdam nu terdege rekening wordt gehouden.
1. Als eenmansfractie is het hard werken in de gemeenteraad van Rotterdam. Lastig?
‘’Het is zeker hard werken. Heel hard. En dat is dan ook gelijk het antwoord, als eenmansfractie moet je alle zeilen bijzetten. En je moet creatief zijn in oplossingen in je manier van werken. En ook belangrijk: goed samenwerken. Je kunt als eenmansfractie voorstellen initiëren, een enkele keer het verschil maken maar door met andere oppositiepartijen samen te werken kun je echt meer bereiken. Ook hebben we bij 50PLUS Rotterdam inmiddels een goed team dat mij ondersteunt. En verder heb ik geïnvesteerd in een goed netwerk in de stad, zo kun je dan snel signalen oppakken. En als je dan continu alert bent, is het goed te doen.’’
2. Je bent in raadsvergaderingen veelal kritisch tegenover coalitiebesluiten. Wat deed dit bestuur eigenlijk wel goed?
‘’Eerlijk gezegd heel weinig. Ik vind dit een opgeblazen college. Het hangt aan elkaar met tien wethouders die allemaal willen scoren. Dat is ambitieus, maar allemaal alleen op papier. De ene beleidsnota na de andere knalt eruit, maar ze doen eigenlijk niets. Als je kijkt naar armoedebeleid: er is gewoon geld over. Het beleid is niet gericht op de stad van doeners, het is niet Rotterdams. Al die grote projecten en ze mislukken allemaal. Het enige wat goed gaat is: werkgelegenheid. Wethouder Moti heeft echt als enige ingezet op banen creëren. Eigenlijk wat ik doe als eenmansfractie. Moti lukt dat echt. En Rotterdamse ouderen die niet meer boven de 60 jaar hoeven te solliciteren: dat waardeer ik echt in hem. Maar voor de rest huilen geblazen.’’
3. Je stelt je kandidaat als lijsttrekker voor 50PLUS voor de Tweede Kamerverkiezingen. Is het raadswerk niet uitdagend genoeg?
‘’Laat ik je heel eerlijk zeggen. Ik ben al heel lang politiek actief, al tien jaar op diverse fronten. Ik vind het raadswerk echt waanzinnig leuk. Onvoorstelbaar. Ik had niet verwacht dat ik het zo leuk zou vinden. Ik dacht altijd: in die raad zitten te zeiken over een stoeptegel, maar het is echt het meest zichtbare politieke werk. Ik had nooit de voorkeur om lijsttrekker voor 50PLUS te worden in de Tweede Kamer, maar ben wel een Pieter Omtzigt in het klein. Ik zag dat het mis ging bij 50PLUS in de Tweede Kamer en merkte dat ik ontzettend genoot van de CDA-lijsttrekkersverkiezing tussen De Jonge en Omtzigt. En toen dacht ik: dat gaan we bij 50PLUS ook zo doen, dus hakte de knoop voor mezelf door. En als ik het in de Kamer ook als eenmansfractie zou moeten doen? Ach, één zetel in Rotterdam is zwaarder dan één zetel in de Kamer. Ik heb in Rotterdam het wiel zelf uit moeten vinden. Ik ben mijn eigen bedrijf geworden. Ik denk dat je in de Kamer beter gefaciliteerd wordt. Met die ene zetel in Rotterdam ben ik echt zichtbaar geworden en daarom denk ik dat ik dat ook in Den Haag kan doen. En bij concurrentie? Ik verwacht dat er minimaal drie andere kandidaten zijn en dat hoop ik ook. Er moet wat te kiezen zijn voor de ouderen.’’
4. Veel raadsvergaderingen zijn de afgelopen maanden digitaal gevoerd. Hoe kun je als raadslid je controlerende taak blijven uitvoeren in tijden van crisis?
‘’Dat is niet te doen. Ik heb aan allemaal onderzoeken van de Vereniging Nederlandse Gemeenten meegedaan. Het is onmogelijk. De dood in de pot. Ik kan mijn controlerende taak niet uitvoeren en voel me volledig buitengesloten. Op deze manier vergaderen is voor een oppositiepartij moeilijker dan voor een coalitiepartij. Door deze vergaderingen zijn er onderwerpen tot urgentie verklaard. Je ziet dat het college misbruik hiervan maakt. Denk aan Feyenoord City en ook het Nationaal Programma Rotterdam Zuid. Het zijn fiasco’s aan het worden. De crisis heeft wel één voordeel voor mijn doelgroep ouderen: ze zijn in een snel tempo digitaal vaardiger geworden en voor de informatieverstrekking is internet een waanzinnig medium. Maar ik moet het college toch echt recht in de ogen kunnen aankijken.’’
5. Wat zijn je politieke hoogtepunten?
‘’Wij zijn als ouderen in de raad gekomen en ik zie ons ook niet meer verdwijnen. Het beleid voor ouderen is met een onuitwisbare stift op de agenda in Rotterdam gezet. Ook de eerder genoemde sollicitatieplicht voor 60-plussers, het armoedebeleid en alle integriteitskwesties zijn nog nooit zoveel aan de orde geweest. Dat maakt het open en transparanter. En de raadsenquête rondom het warmtebedrijf, ik was één van de initiatiefnemers daarvan. Dat zijn pertinent hoogtepunten te noemen.’’
6. En dieptepunten?
‘’Ik werk me uit de naad voor zaken die ik probeer te agenderen, maar je krijgt de credits er niet voor. Die 23 – 22 stemverhouding (de nipte meerderheid voor de coalitie) frustreert me. Mijn dieptepunt is dat ik daar geen breuk in kan krijgen. Ik wil het gewortelde denken van wij-zij doorbreken. Dat probeer ik samen met andere oppositiepartijen, maar de oppositie in Rotterdam is verrekt moeilijk bij elkaar te krijgen. Aan Leefbaar heb je bijvoorbeeld niks. Die partij heb je niet meer nodig. Dat is een duplicaat van de VVD en visa versa. De VVD heeft de positie van Leefbaar in deze coalitie ingenomen.’’
7. Als je één dag wethouder zou zijn en met volledige steun van de raad één standpunt mag doorvoeren, welke zou dat zijn?
‘’Moeilijk! Maar als ik alles zou mogen doen, zou ik een basisinkomen in Rotterdam invoeren. We stappen van alle rare toeslagen af en geven alle Rotterdammers een basisinkomen waar mensen ook serieus van kunnen leven. Dan verdwijnen ook de problemen in de zorg. Dan krijg je geen zorgmijdend gedrag meer, dan kun je qua huisvesting veel meer en de verduurzaming krijgt een kans. En vervolgens kun je op dat basisinkomen bij gaan verdienen. Een gezin van 4 personen moet 1600 euro per jaar zelf aan zorg betalen. Daardoor gaan mensen niet naar het ziekenhuis. Dat moet anders. Ik ben ervan overtuigd dat mensen door een basisinkomen creatiever worden of vrijwilligerswerk gaan doen. En bankzitters hou je altijd. En van dat bedrag moet je je primaire levensbehoeften kunnen doen. Hoe hoog dat bedrag moet zijn? Ergens tussen de 1000 en 1500 euro, afhankelijk van de situatie.’’
8. Je moet een keuze maken. In een coalitie met Leefbaar of Denk?
‘’Ik moet een keuze maken he? Dan Leefbaar Rotterdam. Het is stom, maar dat is dan maar zo. Ik discrimineer nooit. Ik zou daarom graag met Denk samenwerken. Maar er is één probleem met die partij: ik weet niet hoe vast zij zitten aan Turkije. Dat is voor mij dodelijk. Ik las dat sociale media in Turkije is platgelegd. Ik wil dan graag twitteren naar Van Baarle, naar de fractievoorzitter van Denk: ‘’weet je wel wat dit doet?’’ Ik wil niet gecommitteerd worden met wat er gebeurt in Turkije. Iedereen moet zich herkennen in een politieke partij, maar dit gaat over je leven in Nederland. Dat bekijk je vanuit een Nederlandse bril, en ik weet niet of Denk dat doet. Daarom dus Leefbaar. Als je Nida had gezegd, was het anders geweest.’’
9. Hoe vier jij deze zomervakantie?
‘’Er is weinig te doen. Het is moeilijk om iets creatiefs te bedenken. Daar doe ik mijn best voor. Maar deze zomervakantie gebruik ik om rust te nemen. En ik ben voor de eerste keer oma geworden onlangs, dus ik geniet’’
10. Heb je nog een leuke tip voor Rotterdammers die vakantie in eigen stad vieren?
‘’Ik wil Rotterdammers adviseren om te gaan fietsen. De stad op de fiets leren kennen is het leukste wat er is. Het Eiland van Brienenoord, het Bergse Bos, de museumroute, Hoek van Holland, de architectuur in de stad bekijken en dat allemaal op de fiets. Laten we de auto even staan en een keer geen openbaar vervoer nemen. Dat doet de stad leven. Dat doe ik al jaren. Enig! Lopen is ook leuk, maar je komt minder ver en het OV is beperkter. Banden oppompen en de fiets pakken dus!’’
10A. Tot slot, met welk raadslid uit een andere fractie werk je het fijnst samen?
‘’Dat is by far met Michel van Elck van Leefbaar. Die man is een enorm goede vertegenwoordiger voor ouderen en zorg. Ook nog eens een prettig raadslid om mee samen te werken. Scherp in het debat, maar met respect.’’
Eerdere artikelen in deze serie:
Dennis Tak, raadslid Partij van de Arbeid Rotterdam.
https://dagblad010.nl/Algemeen/feyenoord-moet-zelf-onderhandelen-over-stadion
René Segers-Hoogendoorn, raadslid CDA Rotterdam.
https://dagblad010.nl/Algemeen/segers-de-luchthaven-is-geen-schiebroekprobleem-
Vincent Karremans, fractievoorzitter VVD Rotterdam
https://dagblad010.nl/Algemeen/het-leukste-aan-politiek-problemen-oplossen
Richard Jongste, voorzitter Golfclub Kralingen
https://dagblad010.nl/Bouw%20&%20Wonen/geen-huizenbouw-op-golfbaan-kralingen-
Bram Peper, oud-burgemeester Rotterdam
https://dagblad010.nl/Bouw%20&%20Wonen/bram-peper-dat-nieuwe-stadion-dat-komt-er-niet