Het stadsbestuur pakt Rotterdam een mooie sportlocatie af en geeft er een lege doos voor terug. Ik heb het over het klassieke tennispark in Overschie, gelegen langs de Schie. Dat gaat op een wel hele nare manier verdwijnen.

Ik ga terug naar november 2020. Mijn eerste digitale vergadering bij de gebiedscommissie Overschie. Op de agenda stonden aanvragen voor nieuwe bouwlocaties. Meteen grote schrik, want het tennispark aan de Torenlaan was van de kaart geveegd en er kwam een partij nieuwe woningen voor in de plaats. Dus was mijn eerste vraag of de bewoners van de Torenlaan en verdere omwonenden over die plannen waren geïnformeerd?

Nooit zal ik meer de hilariteit vergeten bij de overige gebiedscommissieleden. ‘’Nee! Natuurlijk niet. Daar is het te vroeg voor.’’

De volgende dag ben ik direct op onderzoek uitgegaan om te kijken welke huizen er in die Torenlaan te koop stonden en wie er kort ervoor hun huizen in diezelfde Torenlaan hadden verkocht. Ik ken immers mijn pappenheimers.

Voor uw informatie: de achtertuinen van de woningen in de Torenlaan grenzen aan het tennispark en bieden dus een sportief en verder vrij uitzicht naar het water van de Schie.

Mijn check bij de plaatselijke makelaars en het kadaster had een argwanende reden. Ik wist namelijk dat er in die Torenlaan mensen woonden die hoog in de Rotterdamse ambtelijke top zaten en bovendien actief betrokken waren bij alle Rotterdamse bouwplannen.

Laten die mensen nou net hun woning verkocht hebben of in de verkoop hebben staan?

Dat gaf me jeuk.

Ik belde de burgemeester Ahmed Aboutaleb, omdat dat de route is als het om integriteitskwesties gaat. Ik benoemde het probleem en voegde er aan toe dat het iemand betrof die in zijn nabijheid werkte.

Ook zijn antwoord zal ik nooit vergeten. Het was allemaal toeval. En dus geen reden om een onderzoek in te stellen.

Nu komt het: helaas geloofde ik niet in zoveel toevalligheden. Nader spitwerk leverde al snel de wetenschap op dat ook de naaste medewerkers en vrijwilligers van het tennispark niet op de hoogte waren. Ze hadden slechts vaag vernomen dat er wellicht en misschien max twee woningen gebouwd zouden worden. Dat bevestigde ook mijn goede kennis Jos, die met zijn diploma’s en horecapapieren bij de exploitatie van het tennispark betrokken was. Dus schrok hij zich een ongeluk bij het horen van de totaalplannen. De dag erop mailde ik hem de info en verder de plattegrond van de bouwplannen en toen werd hij nog bozer.

Inmiddels ging het nieuws als een lopend vuurtje door Overschie en waren de rapen gaar! Ook bij de gebiedscommissie!

Eis van hun voorzitter: degene die dit naar buiten heeft gebracht moet dan ook maar de lef hebben om zich te melden. Dat deed ik dus! Met alle gevolgen van dien: geschorst als gebiedscommissielid, geen toegang meer tot ambtelijke stukken, hoon van mijn collega’s, twee advocaten op mijn dak, een onderzoek naar mijn integriteit en een aangifte door burgemeester Ahmed Aboutaleb! En daarna de aanklacht, want als commissie- en raadslid mag je niet lekken. 

Inderdaad je moet maar de lef hebben om naar eer en geweten te handelen?

Ter info: dit zijn de eerdere columns die ik over dit onderwerp heb geschreven:

https://dev-website.digitaaldagblad.nl/Columns/de-lekkende-nestor-in-het-belang-van-overschie-

https://dagblad010.nl/Columns/wie-de-klok-luidt-luidt-zijn-ondergang-

https://dagblad010.nl/Columns/de-ex-nestor-werd-incontinent-verklaard-

https://dagblad010.nl/Columns/de-incontinente-integriteit-rond-feyenoord-city-

https://dagblad010.nl/Columns/jullie-gaan-toch-wel-door-----

https://dagblad010.nl/Columns/burger-meester-lijk-gezeur-

Nu het vervolg.

Inmiddels veel onderzoek gedaan naar de handel en wandel van de diverse eigenaren van het Overschiese tennispark aan de Torenlaan. Zo kwam ik erachter dat op 1 februari 2013 het Tennispark Rotterdam-Overschie B.V. werd verkocht door:

Margaret Spoormaker, handelend als bestuurder va WELLTRAIN Beheer B.V.,

Aan 3 personen handelend onder verschillende statuten. Te noemen als:

1. Pascal Wilhelmus Johannes Grootscholten,

2. driana Johanna Bevaart,

3. Lucas Stephen Maria Niessen, handelend onder de naam Lunivest B.V.

De koopprijs van het verkochte bedraagt in totaal vijfhonderdvijfenzestigduizend euro (€ 565.000,00). Er hoefde geen overdrachtsbelasting betaald te worden. Alleen over de vrijstaande woning getaxeerd op €55.000 (??) die op het park stond moest 2% betaald worden.

Ondanks dat ze met zijn drieën waarschijnlijk de intentie hadden om er een goede sport(tennis)-locatie van te maken werd er na 2 jaar besloten om het park weer te verkopen.

Op 7 december 21015 werd door Lunivest B.V. verkocht aan koper:

Pascal Wilhelmus Johannes Grootscholten, met zijn vrouw Belinda Denise Jolanda Boekestein, handelend onder de naam RACKETMIX BV,

De koopprijs van het verkochte is: zeshonderdnegentigduizend euro (€ 690.000,00).

Juist 1 van de drie vorige kopers? Die de afgelopen 2 jaar waarschijnlijk heel positief was over de opbrengsten van het tennispark? Hij en zijn partner kochten de andere twee partijen uit, die aan de deal zo’n €125.000,00 verdienden.

Er moet in de afgelopen 2 jaren nog wel het een en ander geregeld zijn met de partner Adriana Johanna Bevaart omdat zij van de acte was verdwenen. Dat zou de gemeenteraad van Rotterdam maar eens moeten gaan onderzoeken.

Er was op 1 februari 2013 ook nog iets bedongen door de verkopende partij namelijk (citaat uit de beide aktes): 

Bijzondere afspraak: In de overeenkomst zijn partijen overeengekomen als volgt, woordelijk luidende: "Indien binnen vijf jaren, gerekend vanaf één januari tweeduizend dertien tot en met éénendertig december tweeduizend zeventien, het verkochte wordt verkocht aan een projectontwikkelaar of partij die het oogmerk heeft tot realisatie van woningen en/of bedrijventerreinen over te gaan tot het park, dan wel de gemeente Rotterdam overgaat tot onteigening van koper en daarbij bij een toekomstige verkoop door koper casu quo onteigening van koper een winst wordt gemaakt van boven de in deze akte vermelde koopsom, dan zal vijftig procent van de gerealiseerde winst (meer opbrengst van het aankoopbedrag + daartoe gerelateerde investeringen) aan verkoper toekomen."

2013 - 2018

In 2018 hoefde er niet meer afgerekend te worden met WELLTRAIN Beheer B.V.

En dus stond in 2018 de projectontwikkelaar op de stoep bij toenmalig wethouder bouwen Bas Kurvers (VVD) om de aanvraag voor het bouwproject te doen. De wethouder gelaste een haalbaarheidsonderzoek. De bewoners, de verenigingen en verdere belanghebbenden werden daar angstvallig buiten gehouden en stonden dus buitenspel, omdat het bekende wassenneusonderzoek weinig voorstelde. 

Over achterkamertjes gesproken.

De uitkomst van het onderzoek was positief. Er zijn daarna volgens de nu zittende wethouder toezeggingen gedaan aan de projectontwikkelaar.

Er bestaat ook binnen de huidige coalitie best wel wat tegenstand tegen dit plan, maar zoals altijd: er is al een belofte gedaan aan de projectontwikkelaar en dan vindt de dienstdoende wethouder dat de overheid betrouwbaar moet zijn naar de ondernemers. De burger kan dan de pot op. Die hele poppenkast die ze er omheen bouwen is puur voor de bühne! En dat theater kost bovendien nog eens handjevol geld, terwijl de uitkomst al vast staat.

Hoog tijd dat er nu raadsleden opstaan die de lef hebben om het onderwerp van de raadsagenda van donderdag 17 oktober af te halen om zodoende de democratie de gelegenheid te geven een gedegen en fatsoenlijk onderzoek in te stellen. Want ieder zichzelf respecterend raadslid die blind akkoord met het voorstel zoals dat er nu ligt blundert.

Wordt vervolgd.